علیرضا

‍ “معیار دوری از خدا”

☆ فاصله میان انسان و خدا، نه فیزیکی است و نه متافیزیکی. بلکه معیار آن، میزان عشق و تسلیم است. آن که دوستدار “حقیقت” و تسلیم راستی و درستی است _هر جا که باشد_ نزدیک خدا و در قُرب اوست. و آن که چنین نباشد -اگرچه ظاهراً عابد و معبدنشین باشد- دورترین است از خدا.

علیرضایعقوبی سورکی

نکات قرآنی"
علیرضایعقوبی سورکی
"کَتَبَ اللهُ لَکُم"
(خدا برایتان نوشت!)

خداوند همچون انسان بر کاغذ نمی نویسد. او بر وجود تو می نویسد. عشق را بر قلبت، زیبایی را بر نگاهت، بخشش را به دستانت، تقدیر را بر خودآگاهیِ پیشانیت، و...
قلم زنده ی او، آگاهی اوست، و عالَم زنده، لوح اوست. گُل ها از کتابت اوست که می رویند و رائحه ی خوش می پراکنَند. مرغان از نوشتار اوست که اینچنین غزل خوانند. او بر دریا موج می نویسد و بر ابر، باران و بر ستارگان، درخشش. نیروی جاذبه، از نوشته های اوست که اینچنین کرات سنگین را می گردانَد... استعدادها و قابلیت هایِ شگفت تان را او بر وجودتان نوشته است... و نوشته های خدا، واجب است و همه ی هستی مطیع آنند. خداوند "کاتب" است. نویسندگی برازنده ی اوست. آن چه که ما می نویسیم، حرّافی است. آن چه که او می نویسد، عین زندگی است. نوشته های او جریان زندگی است. بالندگی هستی و پویایی آن است. و بهترین نوشته ی خدا، وجود انسان کامل است. همو که بار امانت همه ی نوشته ها را عاشقانه به دوش می کشد.

علیرضایعقوبی سورکی

‍ "جمع ظاهر و باطن"

☆ به باطن صِرف رفتن همانقدر غلط است که به ظاهر صِرف رفتن. سالک آن است که این دو را با هم جمع کند. به واقع آنها یکی هستند و این ذهن دوبین ماست که دوگانه می بیند.

علیرضایعقوبی سورکی

‍ “تجلّی بزرگ”

☆ خداوند در آیه نور «اللهُ نُورُالسَّمواتِ...» به ما تصویرهای مکرر نشان می دهد. این آیه شریفه از ابتدا تا انتهایش پر از تصویر است. و این یعنی؛ قصد آن دارد که نامتجلّی را متجلّی کند.

علیرضایعقوبی سورکی

‍ “بازگشت به اصل”

☆ رجوع به مبدأ را صرفاً بعد از مرگ جسم مپندار. این اشتباهی است که بسیاری کرده اند و خود را حواله به زمان های موهوم داده اند. تو چنین اشتباهی نکن. این رجوع از همینجا باید آغاز گردد و در حال باید محقق شود. “انا لله و انا الیه راجعون” آیه ی مردگان نیست، آیه زندگان است. زمانبر نیست، فرا زمان است.

علیرضایعقوبی سورکی

‍ "اخلاق جوانمردی"

☆ تو در دعای ماه رجب، با خدایی بس بخشنده و مهربان روبرو می شوی. همان خدایی که هم به درخواست کنندگانش عطا می کند، و هم به آنانی که درخواست نمی کنند و حتی او را نمی شناسند! "لَم یَسئَلهُ وَ لَم یَعرِفهُ"! این است رحمت واسعه! یک سالک، اخلاق جوانمردی را از خودِ خدا می آموزد، نه از مدعیان حسابگرش!

علیرضایعقوبی سورکی